1960 YILINDAN BİR ANIM

 

 

 

 

 

 

 

Günümüzde köyde yaşam çok rahat.
Çağımızın gereği, her evde iki, üç vasıta.
Sabah serinliğinde, üç, dört saat çalışıp, gel eve, yat.
Uykunu aldın, karnın doydu. Atla arabaya, ya kahvehaneye yada Ürgüp'e.
Ne köyde kahvelerin önünde ne de Ürgüp de park yeri bulamıyorsunuz.
Gençler, var iken kıymeti bilinmez ama sizler Allah'a şükür edin.
Kahvehaneleri doldururken, Camilerimizi boş bırakmayın.

 

Bizler neler gördük, neler yaşadık.
Kıyaslamanız için size 60 yıl önceki bir anımdan bahsedeyim.

 

Sene 1960, bizim emmi oğlu Ethem Yiğit ile Sarı yazıda hem kendimizin hem de köyde atı öküzü olmayanların yevmiye ile tarlalarını sürüyoruz.
Tarlada yatıp, kalkıyor, 15-20 günde bir köye gidiyoruz.
Yiyeceklerimizi tarlaya getiren azıkçımızda henüz daha çocuk olan Hacı İbrahim Yeşilyurt.
Azığımızda ya kuru çökelek, ya bir üzlük yoğurt yada pekmez, çavdar ekmeği.
Bizim evden geliyor pekmez, Ethem'in evden geliyor pekmez. Canımıza tak dedi.
Yav köyde evlerimizin arası 10 metre, sorun birbirinize de başka bir şey koyun. Yok.

 

Üzlük = İçerisine yoğurt konulan küçük çömlek                                 Çökelek

 

Bizim Ethem kurnaz, " emmi oğlu, bu ne ya, her gün çökelek, pekmez, bir tane bile sebze yok.

Bak ne diyeceğim,
Kimse anlamaz, gel, kaldırımda sizin, bizim bağ dan bir eşek yükü bağ çubuğu götürüp, cuma günü Avanos da satıp sebze alalım" dedi. Ben de olur dedim.
Bir gün önceden Hacı İbrahim'i sıkı,sıkı tembihledik. " Yarın bize köyden bir kaşıklık getir (küçük sepet) ama kimselere gösterme" diye. O da getirdi.
Sözleştik, Ethem, cuma günü,çubukları satıp, sebze alıp gelecek. Ben de atları değişe,değişe tarlayı sürmeye devam edeceğim.
Rahmetli Çavuş dayı, Kaldırımda bekçi. Kayanın başındaki bekçilikten bakıyor ama güneş iner inmez gider, durmaz.
Ali Atasoy da Esma Hasan'ın çırağı, yakınımızda onların öküzlerini otlatıyor.
Bekçi Çavuş dayı gidince biz de atı, öküzleri Ali'ye teslim edip eşekle orta gebik de bizim bağa geldik.
Belli olmasın diye çubuğun alt tarafından bir şelek yaptık. İki şelek de Ethem'gilin bağdan yaptık, eşeğe yükledik.

 

Ortalık ayın aydınlıgı. Bu arada Ali de hayvanları bırakıp, bizim bağın karşısındaki Çolak Hasan'ın bağına turfanda kayısı yemeye gelmiş.
Kayısının dalından bize bağırıyor " looo, tosununuz, çukur yere Şıh'ın yulafa gitti' diye.
Tosunu kendi ellerimle büyüttüm ama bir türlü terbiye edemedim. Tescilli hırsız.
Ağzına layık bir şey gördü mü, orasını unutmaz, ne yapar eder ziyaret ederdi. Gündüz, orada yeşil, yeşil yulafları görmüştü.
Bağların arasından koşa, koşa tosunun yanına vardım.
Bizimki kafayı gömmüş keyfine bakıyor, beni duymadı bile.
Kuyruğundan yakaladım, dört değnek salladım ama beni sürükleyip götürüyor.
Bu arada Ethem eşekle gelirken, eşeğin ayağı tarlada kössü deliğine giriyor, eşek yıkılıyor.
Ethem bağırıyor, "emmi oğlu eşek yıkıldı, ben yükleyemem, çabuk gel" Varıp eşeği yükledim.
Çağılı'lıya gidip orada yatacağız. Mustafa Ata'nın tarlayı sürüyorduk.
Gece birinci, şafak vakti ikinci sarı yıldız doğar. O zaman kalkar sıcak düşmeden çift sürmeye başlardık.
Ben çift süreceğim, Ethem de Avanos'a gidecek.
Ethem korktu. "Emmi oğlu, eşek bir daha yıkılırsa ben yükleyemem, sen git" dedi.
"Tamam ben gideyim de, ağam (Ağabeyimize ağa derdik )
Benim Avanos'da olduğumu duyarsa ikimizi de nallar " dedim. " Sen korkma, ben onu ikna ederim, eşek kaçtı onu aramaya gitti derim" dedi.
Birinci sarı yıldız doğunca kalktım, eşeği yükledim, yola düştüm.
Avanos'da köprüye vardım, sabah ezanı okunmaya başladı.
Çubuğu iki buçuk liraya hemen sattım. Pazar daha kurulmadı, eşeği, şimdiki iki minderli caminin olduğu yerde söğütler, ılgınlar vardı oraya bağladım.
Korkuyorum, biri görür de ağama söyler diye.
Rahmetli, seni hiç dinlemez, yargısız infaz yapardı.
Bir kamyon geldi. Hemen yanına gittim, "dayı, bana domates, salatalık ver de gideyim " diye yalvarıyorum.
"Yeğenim daha tezgahı kurmadık bekle hele" dedi. O zamanlar kasa yok, sepetleri, küfeleri çıkartıp tezgahı kurdular.

 

Domates, biber, salatalık sepeti doldurdum. İki tanede somun aldım. Para arttı.
Bir don, atlet bana bir don, atlet de Ethem'e aldım. İlk defa satın don, atlet giyecektik.
Eskiden annelerimiz ellerinde keten bezinden don, gömlek diker, onları giyerdik.
Heybeye sepeti koyup, eşeğe binip yola çıktım.
Birden karşıma, köyden eşeklerle Avanos pazarına gelen Kerzi Mehmet ile Mahmut Çalık çıktı.
Kerzi Mehmet "Lan madem Avanos'a gelecektin, ağan, ne diye bana testi ısmarladı" dedi.
"Eşek kaçtı da, onu buldum götürüyorum" dedim. "Heybendeki ne ya" demesini duymamazlıktan gelip eşeği sürdüm.
Tarlaya gelince Ethem'e anlattım. Mahmut dayı söylemez de, Mehmet Çevik kesin ağama anlatır ona testi ısmarlamış.
Sepeti tarlada çakılların içine sakladık.
Çağıl, tarladaki taşları toplayıp uzaklara götüremediğimiz için tarlanın bir yerine biriktirir yığın yapardık.
Her gün geceden, sepetten bir domates, bir biber, bir salatalık çıkartıp yiyoruz.
Çobanlar, bizden başka tarlada yatanlar görmesin diye çok dikkat ediyoruz.

Üç gün sonra akşamüzeri ağam eşeğe binmiş,çıktı geldi.
Kolay gelsin falan dedikten sonra "lan cuma günü Avanos'da ne yaptın" dedi.
Ben de gülerek "kim söyledi ağam" dedim.
"Lan Kerzi Mehmet'le karşılaşmışsınız ya" dedi.
Ethem hemen atılıp "hiç sorma emmi ya, eşek kaçtı her yeri aradık bulamadık.
Bozca'lıların arkasına düşüp Avanos'a gitmiş, gelip haber verdiler, Avanos'da ırmak kenarında söğütlere bağlı, gidin alın dediler. Getirmesi için ben de Yusuf'u gönderdim" dedi.
Ağam baktı, düşündü "iyi hadi kolay gelsin" deyip gitti.

 

Bu günümüze çok şükür, elhamdülillah.
Sonraki sayfalarda buluşmak üzere.. ALLAH'A EMANET OLUN.

Yusuf Naz
Okunma Sayısı: 1139

Yorum Ekle


YAZARIN DİĞER YAZILARI