Merkez Bankası Döviz Kuru | |||
ALIŞ | SATIŞ | ||
USD | 0 | 0 | |
EURO | 0 | 0 | |
27 Ocak 1972 perşembe, Kurban Bayramının birinci günü.
Dışarısı buz gibi, ayaz, yarım metre kar var.
Köy halkı bayram namazı için camiye gelmeye başladı.
Zaten küçük olan cami öylesine doldu ki ancak birbirinin sırtında secdeye vararak namazımızı kılacağız.
Karda, kışta dışarıda kılma imkânı da yok. İçeri giremeyen bazı kişiler evine gitmek zorunda kaldı.
Namaz biter bitmez muhtar Ali Çelik emmi ayağa kalktı. "Komşular, görüyorsunuz camimiz artık bize dar gelmeye başladı yeni bir cami yapmamız lazım, ne diyorsunuz?" diye cemaate sordu. Haklısın, iyi olur sesleri yükseldi.
Zaman geçirmeden araştırmalar başladı. Köyde cami yapmak için uygun bir arsada yok.
Hasan dayı, yani Camız Hasan şimdiki Kuran kursunun olduğu arsayı verdi Cami yapılsın diye.
Köyden birkaç kişi "olmaz, yukarıdan üzerine kaya düşer" diye Ürgüp müftülüğüne şikayet etmiş, müftülük müsaade etmedi.
Üzüm garajı, şimdiki değirmenin olduğu yer düşünüldü fakat arsa küçük cami için uygun bulunmadı.
Osman Bedir (Fellah), Recep Atasoy, Hüseyin Tezcan o zamanlar sadece üç hanenin yaşadığı Kırma da arsa çok. Yapalım falan dendi fakat daha sonra uzak diye vazgeçildi.
Kösenin kahvenin önünden Yusuf dayının evine giden yolda gebeşik bir tepe vardı. Muhtar Ali emmi ve birinci azası ağabeyim ölçmüşler biçmişler orayı uygun görmüşler. Yusuf dayı razı olmasa da cami yapılacak diye sesini de çıkartmadı.
Yağmur yağıp her yerin çamur deryası olduğu bir bahar günü Ali emmi küreği kazmayı almış geldi.
"Burası cami olacak, haydi komşular kazmayı küreğini alan gelsin" deyip ilk kazmayı vurdu.
Köy halkı el birliği ile, hiçbir yerden yardım almadan kendi çabası ile güzel bir cami yaptı.
1973 yılında caminin açılışını köyümüze gelen Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanı Prof.Dr. Ragıp Üner yaptı.
Prof.Dr. Ragıp Üner muhtar Ali Çelik ve köylüler ile birlikde.
Ben de o zamanlar köyümüzde Foto Naz, çok resimler çekmiştim fakat kayboldu, elimde kalan birkaç fotoğrafla da olsa o günleri gençlerimize aktarmak benim için gururdur.